„Zło dobrem zwyciężaj”

 

    Taki tytuł miał koncert profilaktyczny w wykonaniu multiinstrumentalisty Krzysztofa Niedźwieckiego, który odbył się 3 marca 2025r. w Szkole Muzycznej w Siennie.  
W spotkaniu tym wzięli udział uczniowie z klas VI – VIII, pod opieką M. Nowotnik,
A. Pakuły, M. Szczyglińskiej.

    Prowadzący poruszył bardzo ważne dla młodzieży tematy m.in. przemoc i agresja wśród dzieci i młodzieży, ze szczególnym uwzględnieniem cyberprzemocy, uzależnienia od smartfonów. Zwrócił uwagę młodych odbiorców, aby starali się dbać o swoje bezpieczeństwo w internecie i próbowali chronić przed niepożądanymi treściami.

    Artysta wykonując utwory muzyczne (np. „W życiu trzeba wolnym być”, „Nie, nie, nie”, „Tam skarb Twój gdzie serce twoje”, „Tolerancja”) oraz recytując wiersze Wojciecha Młynarskiego: „Niewielkie słowo przyzwoitość” i „Super i ekstra” przekonywał, że w życiu ważne są wolność, tolerancja, akceptacja. Pokazał jak bardzo język młodego pokolenia nasiąknięty jest wulgaryzmami, których używanie może psuć relacje, dobrą atmosferę,
a nawet prowadzić do agresji. Zwrócił uwagę na piękno języka ojczystego oraz tego, że coraz bardziej go „zaśmiecamy”, stosując wiele zapożyczeń czy różnego rodzaju skrótów. Wyjaśnił czym jest uzależnienie, jakie są jego rodzaje i jaki może mieć negatywny wpływ na rozwój emocjonalny szczególnie młodych ludzi.

     Program był niezwykle interesujący, na pewno zmusił młodzież do myślenie i pozostawił wyraźny ślad w jej sercach i umysłach.

„W karnawale, w karnawale

Dookoła wielkie bale,

Gdy orkiestra pięknie gra

Dobry humor każdy ma.”

Zbigniew Dmitroca

Za autorem przytoczonych słów możemy powtórzyć, że karnawał to czas zabawy i radości, śmiechu, pięknych, a czasem i zaskakujących kostiumów. Taki właśnie czas mogli przeżyć uczniowie Publicznej Szkoły Podstawowej w Jaworze Soleckim 27 lutego 2025 r. Radosna atmosfera oczekiwania towarzyszyła wszystkim już od rana, chociaż na zabawę karnawałową przyszło nam poczekać do godzin popołudniowych. Wtedy to w murach szkoły zjawili się zwolennicy dobrej zabawy. Któż się tu nie bawił – od wytwornych księżniczek, zwiewnych elfów, kolorowych motyli przez mroczne i tajemnicze postacie, po dzielnych strażaków, policjantów, strażników porządku i piratów. To oczywiście najmłodsi. Starsi może nie tak kolorowi i oryginalni, ale także eleganccy, bez „szkolnych mundurków”, z delikatnym połyskiem błyszczyku na ustach czy kreską na oku. Prowadzący zabawę DJ świetnie trafił   w gusta muzyczne uczestników zabawy, którzy nie schodzili z parkietu i z wręcz kosmiczną energią wspomagali wykonawców swoich ulubionych przebojów. Mogliśmy się przekonać, że szkolna brać ma talent muzyczny i doskonale śpiewa zarówno  w rodzimym języku, jak i w językach obcych. Pojawiły się także indywidualne dedykacje. Ten drobny gest sprawił wielu osobom miłą niespodziankę.

Niestety,  jak każdy bal i nasz szkolny musiał dobiec końca. Co prawda żadna księżniczka nie zgubiła pantofelka na schodach spiesząc, przed wybiciem północy, do swej zaczarowanej karety, ale każdy z uczuciem niedosytu opuszczał parkiet. Pozostaje nam czekać  z niecierpliwością na przyszłoroczny karnawał i już obmyślać kostium, który zachwyci, zaskoczy a może sprawi, że pozostaniemy osobami owianymi nutką tajemnicy  i nierozpoznanymi,  jak to w historii niektórych balów bywało…